Rieneke en Patrick
11 november zijn wij bevallen van een prachtige dochter Lieke. Ik kijk terug op een hele mooie en rustige bevalling. De bevalling is zo gegaan dankzij onder andere de hypnobirthing lessen van Eva.
Ik ben thuis bevallen, zonder pijnbestrijding uiteraard, en zonder enige complicaties. Het was een hele rustige en snelle bevalling die wij volledig zelf in de hand hadden. Ik voelde mijn lichaam perfect aan en wist dus wat er ging gebeuren. Onze verloskundige heeft niks gedaan of gezegd. Dit hadden we van te voren duidelijk afgesproken. We wilden geen invloed van anderen tijdens de bevalling, Patrick en ik deden dit echt helemaal samen. Dat was volkomen nieuw voor haar, ze had zo’n bevalling nog nooit meegemaakt.
De hele bevalling duurde uiteindelijk vanaf het moment van vliezen braken maar 5 uurtjes. Ik kon helemaal meegaan in alles wat mijn lichaam aangaf. Ik gaf me volledig over aan de kracht van mijn lichaam, omdat ik er van overtuigd ben dat wij vrouwen gemaakt zijn een kind op de wereld te zetten. De weeën/golvingen kwamen heel snel op gang, omdat ik niet bang was voor de ‘pijn’ die ging komen, ik kon me er helemaal voor open stellen. Echt pijnlijk vond ik het niet, ik heb eerder een enorme kracht gevoeld. Op het moment dat de verloskundige voor het eerst ging voelen hoe ver ik was, wist ik zelf al dat het niet lang meer kon gaan duren. Ik voelde mijn buik namelijk al heel krachtig samentrekken. En mijn vermoeden werd bevestigd… Ik had op dat moment al bijna 10 cm! Dat was eigenlijk het enige wat de verloskundige heeft gedaan. Verder heeft ze het volledig aan mij overgelaten. Door de techniek van ‘het naar buiten ademen van je kindje’ wat ik had geleerd tijdens de hypnobirthing cursus heb ik dus ook niet geperst. Persen betekent forceren en je moet juist je lichaam laten werken, dat voelde voor mij ook het meest natuurlijk.
Patrick heeft tijdens de gehele bevalling achter mij gezeten op bed. Eigenlijk wilde ik graag in het bevalbad bevallen, maar doordat het zo snel ging, wilde ik toch veel liever thuis blijven. En dat was heerlijk! Fijn in de vertrouwde omgeving, in alle rust, zonder protocollen en zonder mensen die zeggen wat ik moet doen.
Doordat Patrick zo dichtbij was en mij echt werkelijk heel goed heeft geholpen dichtbij mijzelf te blijven, hebben we dit zo goed samen gedaan. Hij haalde me steeds terug naar de juiste ademhaling, masseerde mijn rug, ik voelde zijn warmte. Hij communiceerde heel zachtjes met de verloskundige, zodat ik niet gestoord werd. Ik kon op deze manier in mijn coconnetje blijven. Ik was in mijn eigen wereld, samen met ons kindje en heb haar uitgenodigd gauw naar ons toe te komen.
Uiteindelijk heb ik zittend op mijn hielen, leunend tegen Patrick aan, zelf ons kindje ter wereld gebracht, gepakt en zelf op mijn buik gelegd. We hebben alle tijd genomen haar te laten wennen. Ze heeft zelf mijn borst gevonden om te drinken. Wat er voor zorgde dat de placenta heel snel geboren werd. Vervolgens heeft ze nog uren op mijn buik gelegen, huid op huid, en dat vond ik heerlijk!
Ik kijk terug op een geweldige ervaring. Heel bijzonder om zo’n immense kracht in je lichaam te voelen en heel bijzonder om deze ervaring zo samen mee te maken. Het is geen bevalling in het bad geworden, maar wel helemaal zoals ik het op dat moment graag wilde. In alle rust, in mijn eigen kracht, samen met mijn partner.
Dank je wel Eva dat je ons hebt geholpen onze eigen fijne bevalling te creëren!!