Michelle en Rens

Het valt niet te ontkennen dat toen ik hoorde dat onze kleine Sem geboren moest worden door middel van een keizersnede, ik teleurgesteld was. Dit was niet de mooie geboorte waar ik al die maanden naar toe had geleefd. Kon het echt niet anders? Ja, dat kon gelukkig wel. De geboorte van Sem door middel van een ‘gentle sectio’: het mooiste moment van ons leven.
December… de maand waarin we terugkijken naar het jaar dat bijna achter ons ligt. Voor ons een jaar van extremen. Een jaar dat begon met ons diepste dieptepunt en eindigde met ons hoogste hoogtepunt: de geboorte van ons kleine mevrouwtje Sem.

Deze geboorte zou door middel van een geplande keizersnede zijn omdat ons meisje in stuit lag. Een ‘gentle sectio’ behoorde gelukkig tot onze mogelijkheden in dit ziekenhuis. Ik kamde het internet uit naar informatie over deze procedure en zocht naar ervaring van anderen. Nu ik dit zelf mee heb mogen maken, kan ik niet anders zeggen dan dat ik alle ouders die voor deze situatie staan, dezelfde mooie ervaring toe wens.

Tijdens de laatste afspraak met mijn gynaecoloog besprak ik onze wensen rondom de keizersnede die over twee weken zou plaatsvinden. Vanaf dat moment was het wachten op de datum die in onze agenda dik omcirkeld stond. Ik moet toegeven dat het best wel een relaxte situatie is wanneer je precies weet wanneer je kindje geboren gaat worden (alhoewel ik het wel spannend vond om zien of ze wel tot de geplande datum zou blijven zitten…)

De dag van de operatie (want dat is het natuurlijk gewoon) was ik toch wel gespannen, verbazend genoeg niet eens voor de keizersnede zelf, maar voor de ruggenprik. Naast die spanning was er het gevoel van blijdschap en opluchting. Na al die maanden konden we eindelijk ons meisje ontmoeten en dat gevoel overheerste al het andere.

De laatste controles en voorbereidende procedures werden gedaan (in m’n ongelofelijk charmante blauwe jurk) en daar gingen we, met bed en al door de gangen van het ziekenhuis. De laatste meters en minuten voordat we zouden veranderen in papa en mama.

Het was tijd voor het zetten van de ruggenprik. Het liefst had ik Rens, mijn sterke rots in de branding, aan mijn zijde gehad op dit moment maar dat was helaas niet mogelijk. Ok, daar gaan we… ontspan Michelle, ontspan… De opmerking: “Je kunt wat druk ervaren, ik moet even de juiste holte zoeken” terwijl de naald al in mijn rug zat, hielp hier niet echt bij. Maar door alle ontspanningsoefeningen die ik had gedaan ter voorbereiding op onze hypnobirth-geboorte lukte het mij gelukkig toch om helemaal te ontspannen en het viel mee, het viel reuze mee.
Wat een vreemd gevoel geeft die ruggenprik. Ik kan het niet anders beschrijven als dat het lijkt alsof de huid van je onderlichaam 20 cm. dik is. Alsof je er vanaf je middel uit ziet als een ‘Michelin-mannetje’.

Daar was ook Rens weer, ‘let’s get this show on the road!’ Nog geen tien minuten later was daar het ‘moment suprême’. Het operatiedoek ging naar beneden en we zagen de geboorte van ons prachtige kindje. Gek was het wel om te zien hoe eerst haar billen, beentjes, armpjes en als laatste pas haar hoofdje tevoorschijn kwam. Welkom op de wereld kleine Sem!

Voor iedereen die denkt: ‘Ik hoef echt niet te zien dat mijn hele buik open ligt’ die kan ik geruststellen. Tijdens je zwangerschap is het haast onmogelijk om iets ‘down under’ te zien omdat je niet meer over je buik heen kunt kijken. Op het moment dat je daar ligt is dit niet anders. En uit ervaring kan ik nu zeggen dat ik alleen oog had voor mijn baby en ik alles daar omheen even helemaal vergeten was.

Van tevoren had ik als wens uitgesproken om de sfeer in de OK en vooral tijdens de geboorte, zo rustig mogelijk te houden. Dat waren deze mensen (waarschijnlijk door blijdschap en opluchting) even vergeten en het geluid van gejuich en “hoi papa en mama, hier ben ik dan” klonk door de ruimte.
Enkele seconden na de geboorte ging de klem op de navelstreng, hoewel ik had gevraagd om daar zo lang mogelijk mee te wachten (uitkloppen van de navelstreng). Jammer maar helaas… maar op dat moment kon niets mijn geluk verpesten. ‘Ze is er, ze is er echt!’

Na een medische check van een paar minuten werd ons kleine meisje op mijn borst gelegd en kon ik eindelijk haar warmte voelen, haar aanraken en haar horen. Sem werd heerlijk rustig en ik heb van het afronden van de operatie verder niet veel meegekregen. Daar zaten/lagen we dan… papa, mama en onze kleine, prachtige dochter.

Tijdens de rit naar de uitslaapkamer werd Sem voor de veiligheid even in de couveuse gelegd. Eenmaal daar aangekomen werd ze direct weer op mijn borst gelegd. Nu was het wachten tot het gevoel in mijn benen en billen weer enigszins terug kwam en waren we voor het eerst met z’n drietjes in onze eigen bubbel van geluk.

De 48 uur na de bevalling in het ziekenhuis waren bijzonder. Soms bijzonder mooi, bijzonder pijnlijk, bijzonder lastig maar vooral bijzonder gelukkig. Vol ongeloof keek ik, wanneer het bezoekuur was afgelopen en Sem en ik alleen waren, naar het bakje naast mijn bed met daarin mijn prachtige kindje. Is dat echt mijn kind? Is ze nu echt hier? Gezond en wel?
Al vanaf haar eerste slaapjes op deze wereld droomde ze veel. Al die verschillende trekjes en mimiek die ze al tevoorschijn toverde, je zou er bijna een film van maken en deze keer op keer bekijken (maar gelukkig doet ze dat nu nog steeds).

Mijn ervaring met de ‘gentle sectio’ of ‘familiegerichte keizersnede’ zoals ze het in dit ziekenhuis noemen, zijn heel positief. De twee grootste voordelen voor mij zijn dat ik de geboorte zelf heb kunnen zien en dat er vrijwel direct huid op huid contact mogelijk gemaakt wordt. Ik ben er van overtuigd dat dit grote voordelen heeft gehad voor zowel Sem als voor mij.
Zou ik dingen achteraf anders hebben gedaan? Ja. Ik zou nog meer mijn wensen duidelijk maken en er ook zelf nog meer zorgen dat deze ook nageleefd worden (uiteraard wanneer mogelijk). Voor de artsen is een keizersnede een bekende procedure, voor jou en mij is het een unieke gebeurtenis. Dus mijn advies is: voel je absoluut geen zeur en zorg dat deze unieke ervaring zo veel mogelijk bij jullie past. Haal er uit wat praktisch mogelijk is zodat het een persoonlijk en positief moment wordt waar je vol trots en met veel liefde op terug kunt kijken.

Als ik nu tijdens het typen van dit verhaal naar beneden kijk, zie ik mijn prachtige meisje heerlijk slapend tegen mij aan geknuffeld liggen en is er uiteindelijk maar één ding belangrijk. Ze is er, ze is gezond en we houden zielsveel van haar. “This is a December to remember”

 

Rieneke en Patrick

11 november zijn wij bevallen van een prachtige dochter Lieke. Ik kijk terug op een hele mooie en rustige bevalling. De bevalling is zo gegaan dankzij onder andere de hypnobirthing lessen van Eva.

Ik ben thuis bevallen, zonder pijnbestrijding uiteraard, en zonder enige complicaties. Het was een hele rustige en snelle bevalling die wij volledig zelf in de hand hadden. Ik voelde mijn lichaam perfect aan en wist dus wat er ging gebeuren. Onze verloskundige heeft niks gedaan of gezegd. Dit hadden we van te voren duidelijk afgesproken. We wilden geen invloed van anderen tijdens de bevalling, Patrick en ik deden dit echt helemaal samen. Dat was volkomen nieuw voor haar, ze had zo’n bevalling nog nooit meegemaakt.
De hele bevalling duurde uiteindelijk vanaf het moment van vliezen braken maar 5 uurtjes. Ik kon helemaal meegaan in alles wat mijn lichaam aangaf. Ik gaf me volledig over aan de kracht van mijn lichaam, omdat ik er van overtuigd ben dat wij vrouwen gemaakt zijn een kind op de wereld te zetten. De weeën/golvingen kwamen heel snel op gang, omdat ik niet bang was voor de ‘pijn’ die ging komen, ik kon me er helemaal voor open stellen. Echt pijnlijk vond ik het niet, ik heb eerder een enorme kracht gevoeld. Op het moment dat de verloskundige voor het eerst ging voelen hoe ver ik was, wist ik zelf al dat het niet lang meer kon gaan duren. Ik voelde mijn buik namelijk al heel krachtig samentrekken. En mijn vermoeden werd bevestigd… Ik had op dat moment al bijna 10 cm! Dat was eigenlijk het enige wat de verloskundige heeft gedaan. Verder heeft ze het volledig aan mij overgelaten. Door de techniek van ‘het naar buiten ademen van je kindje’ wat ik had geleerd tijdens de hypnobirthing cursus heb ik dus ook niet geperst. Persen betekent forceren en je moet juist je lichaam laten werken, dat voelde voor mij ook het meest natuurlijk.

Patrick heeft tijdens de gehele bevalling achter mij gezeten op bed. Eigenlijk wilde ik graag in het bevalbad bevallen, maar doordat het zo snel ging, wilde ik toch veel liever thuis blijven. En dat was heerlijk! Fijn in de vertrouwde omgeving, in alle rust, zonder protocollen en zonder mensen die zeggen wat ik moet doen.
Doordat Patrick zo dichtbij was en mij echt werkelijk heel goed heeft geholpen dichtbij mijzelf te blijven, hebben we dit zo goed samen gedaan. Hij haalde me steeds terug naar de juiste ademhaling, masseerde mijn rug, ik voelde zijn warmte. Hij communiceerde heel zachtjes met de verloskundige, zodat ik niet gestoord werd. Ik kon op deze manier  in mijn coconnetje blijven. Ik was in mijn eigen wereld, samen met ons kindje en heb haar uitgenodigd gauw naar ons toe te komen.
Uiteindelijk heb ik zittend op mijn hielen, leunend tegen Patrick aan, zelf ons kindje ter wereld gebracht, gepakt en zelf op mijn buik gelegd. We hebben alle tijd genomen haar te laten wennen. Ze heeft zelf mijn borst gevonden om te drinken. Wat er voor zorgde dat de placenta heel snel geboren werd. Vervolgens heeft ze nog uren op mijn buik gelegen, huid op huid, en dat vond ik heerlijk!

Ik kijk terug op een geweldige ervaring. Heel bijzonder om zo’n immense kracht in je lichaam te voelen en heel bijzonder om deze ervaring zo samen mee te maken. Het is geen bevalling in het bad geworden, maar wel helemaal zoals ik het op dat moment graag wilde. In alle rust, in mijn eigen kracht, samen met mijn partner.

Dank je wel Eva dat je ons hebt geholpen onze eigen fijne bevalling te creëren!!

 

Digna en Martin

 Ik heb nooit willen geloven dat een vrouw pijn moet lijden om een kind op de wereld te zetten, dit Is toch de omgekeerde wereld dacht ik? Het zou toch het allermooiste moment voor de moeder, de  vader en het kind moeten zijn? Dus op het moment dat ik zwanger was, ben ik op zoek gegaan naar mensen die hier ook zo over dachten. Automatisch kwam ik bij HypnoBirthing terecht.

Eva sprak ons erg aan door haar positieve, relaxte en gewone uitstraling! Ondanks de wat langere reistijd van ruim een uur, gingen we naar Breda.

Vanaf de eerste les wisten we dat we de goede keuze hadden gemaakt, het klikte meteen en het was erg interessant. Dit was tenminste niet zo een theekrans idee waar alleen maar negatieve verhalen de ronde gaan, je leerde er ook echt wat, en niet te vergeten de positieve benadering van een zwangerschap en bevalling.

Mijn vriend stond in het begin nog wat sceptisch tegen over de cursus, na de 1e les was dit over. Hij voelde zich nu meer betrokken bij de zwangerschap en vond het een geruststelling dat hij ook belangrijk was tijdens de bevalling. Mijn vriend was letterlijk en figuurlijk een steun in mijn rug tijdens de bevalling.

Onze dochter is heel relaxt in 2 uur tijd in de vliezen geboren. Het begon ’s nachts met een soort van onregelmatige menstruatie krampen. Mijn vriend was ’s ochtends nog gewoon gaan werken. En rond 11 uur verloor ik de slijmprop, daarom toch maar even de verloskundige gebeld. Zij adviseerde me om onder de douche te gaan, de krampen zouden dan misschien weggaan of doorzetten. Het laatste was dus het geval, binnen een paar seconde had ik regelmatige weeën/golvingen. Dit is serieus dacht ik, dus gelijk weer mijn vriend en verloskundige gebeld dat het nu echt doorzette. Half uur later was de verloskundige er en ze wilde graag kijken hoever ik was, dat vond ik goed want ik was erg nieuwsgierig hoever ik was. Het voelde namelijk alsof ze elk moment geboren kon worden. Volledige ontsluiting zei de verloskundige! Hoe kan dat nou in een half uur? Hoe heb je dat voor elkaar gekregen, gewoon rustig blijven en diep ademhalen zei ik! 1,5 uur later is onze dochter geboren! De vliezen hebben we in overleg met de verloskundige intact gelaten omdat dit voor mij en baby geen kwaad kon.

De bevalling was heel relaxt, zo mooi en zonder pijn of stress, helemaal zoals we voor ogen hadden. Wat ik voelde tijdens de bevalling was een druk/drang, een oerkracht van mijn lichaam, ik heb tijdens een wee/golving alleen maar mee geademd heel diep geademd in trance, door mijn neus. Wetende dat mijn lichaam en de baby de rest zouden doen. Tussen een wee/golving door was het alsof er niets aan de hand was, we maakten wat grapjes en konden nog wat laatste dingetjes bespreken met de verloskundige en kraamzorg.

Op handen en knieën ben ik bevallen, en heb ze zo zelf kunnen aanpakken. Wow!!! Wat bijzonder!!

Ik zou deze cursus iedereen aanraden! Je leert samen met je partner tips en trucs om relaxt te blijven, en het allerbelangrijkste, je krijgt een positieve kijk op een zwangerschap en bevalling,  zoals het hoort te zijn.

 

Kraamhulp, Wilma van Hese

 Ik werd gebeld voor een thuis bevalling. Snel de spullen bij elkaar pakken en hup de auto in op weg naar het gezin. Moeder verwachte haar eerste kindje. Altijd spannend ook voor ons hoe het gaat en vooral hoe het afloopt.

Bij het gezin aangekomen viel me direct al op dat er vooral veel rust heerste in dit gezin. Eenmaal boven aangekomen vertelde de verloskundige wat de bedoeling was en wij respecteerde dit. Moeder wilde bevallen volgens de HypnoBirthing methode. Gelukkig dat ik daar vanaf wist en wist wat me te doen stond. Door goed te observeren hoe het ging deden wij ons werk.

Moeder en vader waren goed op elkaar ingespeeld en er was vooral veel serene rust. Een zwak lampje en rustige muziek wat aan stond. Moeder ving haar weeën super op en vader begeleiden haar hierin. Wat een samenwerking. Hier had ik diep respect voor.

De vele pijn die vrouwen aangeven tijdens de partus vielen hier gewoon weg en elke wee opnieuw zag je het samenspel zo mooi en zo sereen. De bevalling die vorderde goed en het moment van persen was aangebroken. Ook nu ging de rust door.
Moeder wilde dat er zo min mogelijk werd ingegrepen en de natuur zijn gang laten gaan. Iets wat voor ons zeldzaam is.

Zo worden de vliezen vaak doorgeprikt, maar nu niet. De vliezen bleven intact en de geboorte van de baby ging heel rustig. De baby werd in de vliezen geboren.Wat was dat een prachtig gezicht. Het gezichtje kon je heel goed zien en wat een mooie baby was dit. Je kon aan het kindje zien dat dit niks geleden had. De rust die overheerste nog steeds. Moeder ging behoorlijk vloeien maar ze bleef alert en zonder al te veel hulpmiddelen is ook dit weer goed gekomen. Moeder en vader waren heel erg blij met de baby.

Ik heb deze bevalling mogen ervaren als iets wat zo mooi en sereen is. Het is altijd bijzonder dat wij er getuigen van mogen zijn dat er nieuw leven geboren word. Dat wij bij vreemde mensen mogen zijn en zulke intieme dingen mogen delen. Maar deze bevalling zal me altijd bij blijven. Zo zou iedere vrouw moeten kunnen bevallen. In haar eigen omgeving en op deze manier.
Super, ik heb er geen woorden voor.

We hebben met zijn vieren een hele mooie week mogen hebben en ik vond het zo fijn dat je bij de bevalling aanwezig bent en je precies weet hoe en wat. Ik zou er voor pleiten dat dit in ieder gezin mogelijk zou moeten zijn. Dit stukje wat ik hier heb mogen meemaken, had ik niet willen missen.

Ik hoop zo nog vele bevallingen te mogen doen en dan wel op deze manier.
Zo kijken mensen terug op een prachtige bevalling. En de mannen worden er ook meer bij betrokken, wat heel belangrijk is. Het is ook hun kindje wat geboren gaat worden.

 

Tessa

Bij mijn eerste zwangerschap heb ik geen cursus gevolgd en het allemaal op me af laten komen. De bevalling is goed gegaan, alleen had ik wel moeite om mijn ademhaling onder controle te houden. Toen Eva me helemaal enthousiast had gemaakt met hoe leuk deze cursus is en kon bijdragen aan een soepele bevalling, stond ik open om de cursus hypnobirthing te volgen.
Wat fijn is, is dat je je bewust wordt van wat er gebeurt met je lichaam tijdens de zwangerschap en de bevalling, en leert om echt rust te nemen met de relaxatie cd’s. Wat me erg goed geholpen heeft is het leren van de drie ademhalingstechnieken in de verschillende fases van de bevalling en de tips die je krijgt om je ademhaling laag te houden. Deze hebben mij rustig gehouden, waardoor ik kan zeggen dat mijn tweede bevalling soepeler is verlopen. Hypnobirting is voor iedere aanstaande ouder een aanrader, zeker niet alleen voor je eerste bevalling.

E.

Toen ik ’s nachts om 2.15 uur wat druk voelde en voor de derde keer naar het toilet ging, bedacht ik me dat het misschien toch wel handig zou zijn om mijn man wakker te maken. Ik zei tegen hem dat ik al een tijdje golvingen had, maar dat ze nog niet zo snel op elkaar volgden, dus dat we nog niet naar de verloskundige hoefde te bellen.

Al heel snel (10 minuten later) volgden de golvingen om de 5 minuten, dus belden we mijn zus om mijn dochter en zoon op te halen. Toen mijn zus en zwager er waren, grapte mijn zwager nog dat het vast nog niet zo heftig was, gezien ik er ontspannen uitzag en tussen de golvingen door aan het kletsen was. Nadat ze weg waren, volgden de golvingen om de twee minuten en belden we de verloskundige.

Toen de verloskundige aankwam, was ze onder de indruk van mijn ontspannenheid en hebben we samen nog even naar de affirmatie cd geluisterd die we inmiddels op hadden gezet. Ze zei dat ze het heel fijn vond en dat ze er heel rustig van werd :). Mijn verloskundige zei dat we rustig aan naar het kraamhotel konden gaan (dat moest wegens medische indicatie) en dat ze ons daar om 4.00 uur zou zien.

Om 4.00 uur kwam de verloskundige om te kijken hoe het ging. Ze liet ons weer lekker even met rust zodat mijn man en ik samen konden zijn. De sfeer was nog steeds heerlijk rustig en ontspannen. De golvingen kon ik goed opvangen.

Een uurtje later voelde ik meer druk en vroeg ik mijn man om de verloskundige te halen. Meteen kwam er een golving en ik voelde dat mijn dochter wilde komen. Met nog geen halve golving was het hoofdje er al en toen de verloskundige dat tegen me zei, was ik erg verbaasd, omdat ik dat niet gevoeld had. En met de volgende golving kwam mijn dochter de wereld in glijden en kon ik haar zelf bij me pakken en op mijn borst leggen. Wat een prachtig moment! De cursus Hypnobirthing heeft mij ontzettend geholpen in de ontspannenheid en het vertrouwen in mijn eigen lichaam en is een absolute aanrader voor alle aanstaande ouders!